Ad de Jong was net van de Rietveld Academie af toen hij in 1979 besloot met een aantal vrienden een oud theaterpand aan de Amsterdamse Warmoesstraat te kraken. Het werd een kunstenaarsinitiatief onder de naam W139 (Warmoesstraat 139). Een tentoonstellingsruimte waar de kunstenaar de baas is. “De organisatie denkt vanuit de kunstenaar, dus niet vanuit de bezoekers, niet vanuit het gebouw en niet vanuit het geld. De kunstenaar staat op nummer één”, vertelt Ad. Hij werd de eerste directeur van W139 en bedacht de constructie dat de organisatie elke vier jaar een nieuwe directeur krijgt.
Het was hard werken. Het pand moest flink opgeknapt worden. De eerste tien jaar werden er veel wisselende tentoonstellingen gehouden, waar de kunstenaar dan zelf bij zat. Dag en nacht, want W139 was ook ’s nachts open. De gevestigde kunstwereld moest er niets van hebben. W139 lapte alle conventies aan de laars. Hier geen keurig opgehangen schilderijen aan een witte muur, maar grote driedimensionale stellages en performances. Als er al schilderijen werden opgehangen dan werd dat met spijkers gedaan.
Naast het organiseren van W139 was Ad ook actief bij het kraken van andere panden en was hij vaak betrokken bij het oproer op straat. En of dat allemaal niet genoeg was speelde hij ook nog in een band: Gulf Pressure AIS. “Experimentele punk jazz”, aldus Ad.
Ad kijkt met een goed gevoel terug op die periode. “Het was een hele inspirerende en creatieve tijd waarin veel initiatieven werden ontplooid. Het leven was heel simpel omdat je weinig had, maar dat maakte ook dat je daarmee heel veel vrijheid had en snelheid kon ontwikkelen. Je had geen ballast.”
Kunstenaarsinitiatief W139 bestaat nog steeds, in het pand aan de Warmoesstraat. Het is een tentoonstellingsruimte gebleven waar de kunstenaar afwijkt van de gebaande paden. De toegang is sinds jaar en dag gratis
